Coś... 

coś...
coś się rodzi,
się coś zaczyna
coś znikąd się wyłania,
nie do końca wiadomo jeszcze co.
To coś,
już powoli nabiera formy i...
wypełnia sobą przestrzeń.
I od tej, właśnie chwili,
to Coś zostało już
Czymś!
Jest! Trwa!
A to tak piękne...
A to wystarczy.
To Coś,
Trwające chwilę czy tysiące lat,
Potrafi w mgnieniu oka zniknąć,
A innym razem,
Zamierać jak skały nad oceanem.
Czas przemija.
Tego czegoś już nie ma.
To, co kiedyś trzymaliśmy w naszej szczelnej pięści...

Co to było?
Ludzie myślą, że mają na to odpowiedź,
bo nadali temu jakieś słowo.
Ale co to tak naprawdę było...?
Nieważne,
Bo cokolwiek to było, już nie istnieje.
Pozostanie tylko w niektórych wspomnieniach, mglistych,

poł-przytomnych snach...
A To już nie będzie to samo.

Something…

Something...
Something is being born,
Something is beginning
Something is emerging out of nowhere,
It’s not exactly clear yet what it is.

That something
Is slowly taking shape and...
Slowly filling up space with itself.
And from this exact moment,
That something just became

A Thing!
It’s here! It’s lasting!
And that’s beautiful...
And that’s enough.

That Thing,
Lasting a moment or thousands of years,
May disappear in the blink of an eye,
Or, another time,
Dissolve like rocks by the ocean.
Time is passing.
That Something is no longer here.
That, which we once held firmly in our fist...

What was It?
People think they know the answer,
because they assigned to it a certain word.
But what was it, really...?
It doesn't matter,
Because whatever it was, no longer exists.
It will only remain in some hazy memories,
half-conscious dreams...
And That won’t be the same anymore.

Tik-Tak

Nic…

Jak gdyby nic

Jak gdyby nigdy nic

Zegar tyka
Czas upływa
Nic nie wraca

Znów ucieka
Nie ogląda się za siebie
Goni cały czas
Ale dokąd? Dokąd on tak goni?
Czemu on nas goni,
...tak nietaktownie?

Teraz chwila ta
Czułe spojrzenia twe
I niesłychane mi dotąd wyznania

Znikną!
Tak o tak.

Za pięć tysięcy lat
Zegary ustąpią
A czas dalej będzie gonił

Tik-tak

Tik-tak...

Tak, jak gdyby nigdy nic.

Tick-Tock

Nothing...

As if nothing

As if nothing had happened

Clock is ticking
Time is running
With no return

It’s running again,
It does not look back
It keeps rushing the whole time
But where to? Where is it rushing to?
Why is it rushing us,
...so untactfully?

Now this very moment
Your tender gaze
And unheard-of confessions

Will vanish!
Just like that

In five thousand years
The clocks will cease ticking
But time will still be running

Tick-tock
Tick-tock...

As if nothing had happened.

Return to Program